อ้า~ ร่างเปลือยเปล่าของแทยอนกำลังบิดเร้าอยู่บนเบาะด้านหลังของรถคันหรู
โดยมีร่างของประธานสาวที่สภาพไม่ได้ต่างนั่งคร่อมเอวของเธออยู่
ข้อมือทั้งสองข้างถูกล็อกไว้กับกุญแจมือที่ห้อยลงมาจากราวจับเหนือประตู แผ่นหลังเปียกชุ่มลอยห่างจากที่วางแขนยามอกอิ่มถูกดูดดุนหนักหน่วงจนยอดอกสีระเรื่อชูชันขึ้นขืนสู้กับเรียวลิ้นร้อนที่ลากไล้ไต่ตวัดไปทั่วก้อนเจลลี่นุ่มหยุ่น
ร่างกายชุ่มเหงื่อเต็มไปด้วยร่องรอยของการตีตราและบาดแผลจากฟันซี่คมที่ขบกัดไปทั่วเนินอกและหน้าท้องจนเลือดซึมออกมาจากรอย
ทิฟฟานี่กำลังลงโทษเธอ หนักเสียด้วย หล่อนลงแรงขบกัดหนักเบาไปตามร่างกายจนได้แผล ซ้ำเจ้าของร่องรอยก็ได้สร้างความกระสั่นจากการโลมเลียรักษายามกอบเก็บหยดเลือดนั้นอีก นิ้วเรียวของทิฟฟานี่ไล่ขึ้นจากข้อเท้าบางของคนที่ถูกพันธนาการอยู่ใต้ร่างอย่างเชื่องช้าพลันลิ้นร้อนก็ยังไม่ผละออกไปไหน ร่างบางกำลังทำให้เธอคลั่งยามหล่อนลากปลายนิ้วที่มีเล็บคมนั้นกรีดผ่ากลางรอยแยกที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำแห่งความใคร่หา ริมฝีปากล่างถูกซี่ฟันขบกัดไว้ยามหล่อนใช้ปลายนิ้วจี้ลงบนปุ่มกระสั่นพร้อมกับกดย้ำซ้ำยังเขี่ยวนไปมารัวเร็วเสียจนอยากจะระเบิดเสียงร้องหน้าอายออกมาให้เขาฟัง
“เธอเป็นของใคร” ทิฟฟานี่ผละใบหน้าออกมามองคนที่นอนหอบอยู่ใต้ร่างพร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระเส่า หยดเหงื่อพรั่งพรายออกมาจากทั่วทุกรูขุมขนตามอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้นของร่างกายทั้งๆที่เครื่องปรับอากาศภายในรถคันหรูนั้นก็ทำงานดีตามปกติของมัน ถึงตรงจุดที่เธออยู่จะเป็นถนนสายหลัก แต่เพราะไหล่ทางตรงนี้ค่อนข้างเปลี่ยวและมีรถสันจรผ่านน้อยมาก มันจึงไม่เป็นอุปสรรค์ต่อเซ็กส์บนรถของพวกเธอสักเท่าไหร่ เรียวนิ้วยังคงไล่เขี่ยวนอยู่แบบนั้นแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะเข้าไปทักทายช่องทางตอดรัดภายในเลยแม้แต่น้อย หล่อนไม่รู้หรอว่ามันทรมานมากแค่ไหน?
รู้สิหล่อนรู้
เพราะเธอเองก็แกล้งทิฟฟานี่ไว้ไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
แต่มันก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ? คนที่สมควรถูกแกล้งควรเป็นหล่อนมากกว่า
ไม่ใช่เธอ ถึงกระนั้น เพราะข้อมือที่ถูกพันธนาการไว้ก็ส่งผลให้เธอทำอะไรหล่อนไม่ได้จึงต้องโอนอ่อนตามแบบนี้
“ฉะ ฉันเป็นของคุณ”
“ชื่อฉัน. . .” ถึงจะได้รับคำตอบที่หน้าพึงพอใจกลับมา แต่มันยังยังไม่มากพอสำหรับความต้องการของเธอ จงใจลงแรงไปที่จุดกระสั่นซ่านหนักๆเพื่อเร่งเร้าเอาคำตอบจากคนที่นอนกระสับกระส่ายใต้กาย
“ท..ทิฟฟานี่” ใบหน้าหวานเผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมาก่อนจะก้มลงไปกระซิบถามชิดริมหูที่มันเห่อร้อนจนขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยเสียงกระเส่าอีกครั้ง
“เธอเป็นของใคร”
“ฉันเป็นของคุณ” ครั้นคำตอบเดิมก็เรียกความไม่พึงพอใจให้กับเธออีกรอบ เขาบอกว่าเขาเป็นของคุณ คุณไหนล่ะ? ฉันชื่อคุณหรอ? ไม่ นั่นมันชื่อนายลูกครึ่งไทยหัวเถิกเจ้าของช็อปตุ๊กตามุ้งมิ้งไม่เหมาะกับหน้าตาที่ชอบเข้ามาเกาะแกะเธอต่างหาก ทิฟฟานี่กระทุ้งนิ้วเข้าไปอย่างรวดเร็วจนสุดโคนพร้อมกันถึงสามนิ้ว พร้อมกับเอ่ยเชิงตวาดเสียงลั่น
“บอกชื่อมา!!! / อ้า!! คะ คิมแทยอนเป็นของทิฟฟานี่ฮวัง” คนตัวเล็กครวญครางออกมาสุดเสียง ทิฟฟานี่เล่นแรง แรงเกินไป เกินกว่าที่เธอเคยเล่นกับหล่อนหรือกับใครที่ไหนเสียอีก ใบหน้าของหล่อนดูโกรธเกรี้ยวแต่วินาทีต่อมา คำตอบของเธอก็ส่งผลให้ประธานสาวเผยรอยยิ้มออกก่อนที่ร่างบางจะขยับข้อมือให้เป็นรางวัล
“แค่คนเดียว. . . แค่ฉันคนเดียว”
“อื้อ~ แค่คุณคนเดียว”
“ปากของเธอเป็นของฉัน หูของเธอเป็นของฉัน ร่างกายของเธอเป็นของฉัน ใจของเธอเป็นของฉัน และทุกอย่างของเธอ เป็นของฉัน”
“อ้ะๆๆๆ ฟะ ฟานี่ ก.
.กินมันที~” เสียงกระท่อนกระแท่นดังขึ้นหลังจากสิ้นคำกระซิบ ใบหูโดนเจ้าของคำพูดขบเม้มดูดดุนเสียจนกระสั่น
อกอิ่มที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกกำลังเรียกร้องให้เจ้าของเรียวนิ้วเลื่อนตัวขึ้นไปฉกฉวยกวาดชิมมัน
บวกกับร่างกายของคนตัวเล็กที่แอ่นขึ้นมาพร้อมคำพูดเชิญชวนกำลังยั่วยวนให้ร่างบางโน้มกายขึ้นไปใช้ริมฝีปากจูบซับรอบๆฐานก้อนเนื้อนุ่มอย่างแผ่วเบา
เป็นอีกครั้งที่ทิฟฟานี่ทำให้เธอคลั่ง
เขาขยับข้อมือไม่หยุดหย่อนแต่ริมฝีปากจริตร้ายที่เฉียดไปเฉียดมาไม่ยอมครอบครองยอดอกของเธอต่างหากที่ทำให้ไรขนอ่อนลุกตั้งชูชัน
“ไปเลิกให้หมดไม่งั้นฉันจะฆ่าทุกคน”
“อ้าา~ อย่าไปยุ่งก็พวกนั้นเลย”
“ทำไม? เธอเป็นห่วงหรอ?”
“เปล่า อื้อ! คุณหยุดทำไมเนี่ย!” เสียงร้องประท้วงของร่างที่อยู่ข้างใต้พร้อมกับส่วนกลางลำตัวที่พยายามจะเด้งเข้าหากระแทกกระทันเรียวนิ้วที่อยู่ก็หยุดกึกคาช่องทางไว้แบบนั้นกำลังทำให้ทิฟฟานี่ได้ใจ
ไม่บ่อยนักที่เธอจะได้แกล้งแทยอนแบบนี้ส่วนมากจะเป็นเขามากกว่าที่เป็นคนทำให้เธอดิ้นเร้าๆอยู่ในอ้อมแขน
แต่รอบนี้กลับเป็นเธอที่เป็นผู้คุมเกมส์ไว้อย่างอยู่หมัด
แทยอนจะไม่สามารถเอาคืนเธอได้หากเธอยังไม่ปล่อยเขา อีกอย่าง นี่เป็นบทลงโทษของเธอ
แทยอนควรจะครวญครางทรมานให้สาสมไปเลยต่างหาก
“บอกมาก่อนว่าทำไมฉันต้องไม่ยุ่งกับพวกหล่อน” คนเอาแต่ใจ. . . นับเป็นอีกชื่นหนึ่งที่เธอขอตั้งให้กับประธานสาวหลังจากที่เธอพึ่งตั้งฉายาให้เขาว่า คนขี้หวง ไปหมาดๆ สี่วันที่ไม่ได้เจอกันทิฟฟานี่ดูเปลี่ยนไปมากจริงๆใบหน้าสวยจัดดูซูบผอม
ทั้งทรวดทรงองเอวที่ดูบางลงจนเกือบจะเท่าเธออยู่แล้ว
ไหนจะน้ำหนักตัวที่เธอเองก็รู้สึกได้ยามหล่อนทิ้งกายลงบนหน้าขาของเธอ
ไม่อยากจะคิดไปถึงสภาพคนที่บ้างานซ้ำยังเครียดเรื่องแฟนสาวอย่างหล่อนเลย
ทิฟฟานี่คงจะโหมทำแต่งานทั้งวันทั้งคืนแถมยังไม่ยอมกินข้าวอีกเป็นแน่
“ก็อย่างน้อยพวกนั้นก็ทำให้ฉันรู้ไงว่าคนแถวนี้หวงของมากแค่ไหน”
แทยอนอยากจะยกข้อมือขึ้นลูบไล้บนใบหน้าตอบนั้นเพื่อแผ่ความอบอุ่น
แต่ก็ทำได้เพียงยื่นใบหน้าใสขึ้นเพื่อให้หล่อนสนองความต้องการของเธอโดยการโน้มใบหน้าหวานหยดลงมาป้อนจุมพิตแผ่วเบาริมฝีปากนุ่มหยุ่นของเด็กสาวขยับจูบนุ่มนวลแผ่ซ่านความโอนโยนครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่แล้วคนเอาแต่ใจกลับแปรเปลี่ยนมัน
เรียวปากอวบอิ่มขบเม้มอีกทั้งยังดูดดุนริเริ่มก่อความกระสั่นขึ้นมาอีกระรอก
เรียวมือที่เคยจับประครองเอวเล็กไว้ลูบไล้ขึ้นมาบีบนวดคลึงอกอิ่ม
สองนิ้วเรียวคีบวนไปมาบนยอดอกสีระเรื่อเรียกเสียงครางฮือจากคนที่ตนกำลังมอบจูบร้อนแรงให้
เสียงหอบหายใจปนกับเสียงครางกระเส่าไม่อาจเรียกให้คนที่สติกำลังพร่าเบลอผละออกมาจากคนใต้ร่างได้เลย
สองร่างยังคงป้อนจูบนัวเนียกันอยู่แบบนั้นอย่างไม่มีใครยอมใคร
พลันนิ้วร้ายที่เคยหยุดแช่ไว้กลับมาขยับเนิบนาบอีกระรอก
ใบหน้าหวานยอมผละออกมาสูดลมหายใจที่เกือบจะหมดไปเสียเต็มปอดก่อนจะย้ายมันลงไปซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นของเด็กสาวเขาได้ขนลุกเล่น
“อ๊า! อ๊ะ อ๊ะ ฟะ ฟานี่. . . อิ๊! อ่ะ
โอ้วววววว~ สะ สุด สุดยอด. . .” เรียวนิ้วกระแทกกระทันใส่ช่องทางรักรัวเร็วขึ้นจนร่างเล็กครวญครางไม่ได้ศัพท์
สามนิ้วยังคงทำหน้าที่ของมันดังเดิมหากแต่เพิ่มเติมด้วยนิ้วหัวแม่มือที่เกลี่ยแยกกลีบเนื้อเข้าไปกดจี้แตะย้ำลงบนปุ่มกระสั่นที่บวมเปล่งขึ้นจนมันแข็งขืน
เสียงครางดังระงมไปทั่วคนรถเมื่อนิ้วเรียวสวยยังคงไม่หยุดที่จะสานสร้างความเสียวกระสั่นจนกายเล็กผวาเด้งสะโพกขึ้นสวนทางรับกับเรียวนิ้วที่คอยกระแทกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ริมฝีปากล่างของใบหน้าเยาว์ที่เชิดขึ้นถูกขบกัดไว้ยามเธอแลเห็นจุดหมายปลายทางอยู่เลือนลาง
อกอิ่มถูกครอบครองตัวเจ้าของนิ้วซนอีกครั้ง
ร่างบางตวัดลิ้นร้อนทั้งยังชุ่มชื้นไปมาบนเนินเนื้อนิ่มจนเกิดเสียชุ่มแฉะ
ไม่ต่างกับเสียงที่ดังขึ้นยามเธอถอดถอนนิ้วออกมาจากช่องทางรักแล้วกระแทกมันกลับเข้าไปคืนอย่างรัวเร็ว
“อ๊ะๆๆๆๆๆๆ อื้มม~ ฟานี่ ระเร็วอีก อ๊า!!” ยอมทำตามคำสั่งแม้มันจะเป็นบทลงโทษของเธอ
หากแต่เสียงครางหวานหูของคนตัวเล็กที่เอาแต่ครวญครางเรียงชื่อกันกำลังทำให้เธอไม่ไว้
แทยอนเซ็กซี่มากในสายตาเธอ แม้เขาจะถูกจัดอยู่ในฝ่ายกระทำ
แต่ใช่ว่าหากพลิกตัวมาถูกกระทำเองจะไม่เร่าร้อนเสียเมื่อไหร่? แทยอนเองก็ร้อนแรงไม่ต่างจากเธอมากหรอก
หากแต่ไม่บ่อยนักที่จะได้เห็นมุมแบบนี้ ก็บอกแล้วไง. . . ปกติจะเป็นเธอมากกว่าที่นอนแทนที่เขาอยู่ในตอนนี้
นิ้วเรียวยังคงสอดใส่รัวเร็วเสียจนถี่ยิบไม่ได้มีท่าทีว่าจะหยุดหย่อนหากมีแต่จะเร่งความเร็วให้คนร่างเล็กตัวโยนอยู่แบบนั้น
รอบนี้แทยอนแพ้ทุกทางให้กับทิฟฟานี่ ทุกทางจริงๆ
เธอยอมแอ่นกายเพื่อให้หล่อนดูดดุนเสพสมกับอกอิ่มให้หนำใจ
อีกทั้งยังส่งเสียงครางที่คิดว่าหวานหูพร้อมกับเอ่ยร้องเรียกชื่อหล่อนอย่างที่ร่างบางเคยบอกว่าชอบฟังมันมากขนาดไหน
ทิฟฟานี่ชอบเสียงหวานของเธอไม่ต่างจากที่เธอชอบฟังเสียงครางหวานของหล่อน
ที่ยิ่งได้ฟัง ก็ยิ่งอยากได้ยิน
“อ๊ะ
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย~!!!!!” เสียงครางสุขสมแผดออกดังลั่นไปทั่วคันรถยามร่างบางพาคนตัวเล็กขึ้นไปแตะขอบสวรรค์
ร่างกายเกร็งกระตุกพร้อมกับภายในตอดรัดทั้งสามเรียวนิ้วจนทิฟฟานี่แทบจะขยับต่อไม่ได้
ใบหน้าหวานผละออกจากอกอิ่มก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นไปกดจูบแผ่วเบาลงบนขมับชื้นเหงื่อเป็นการปลอบประโลม
ตอนนี้จิตใจแทยอนคงไม่ต่างจากลูกสุนัขที่โดนสุนัขตัวที่ใหญ่กว่าไล่หยอกเขย่าขวัญเลยแม้แต่นิด
ริมฝีปากแห้งผากที่กำลังเผยอออกยั่วยวนให้เธอต้องกดจูบลงไปบนเรียวปากนั้นอีกรอบ
เรียวลิ้นชุ่มกำลังโลมเลียริมฝีปากซีดแห้งนั้นให้กลับมาชุ่มชื้นอีกรอบ
เป็นครั้งคราวบ้างที่แทยอนจะแลบลิ้นออกมาแตะสัมผัสกับเรียวลิ้นของอีกคนอย่างยั่วเย้า
“ฉันอยากกอดคุณจัง” คนตัวเล็กเอ่ยทันทีที่ผละริมฝีปากออกจากกัน ดวงตาปรือขึ้นสบกับคนที่เอาแต่จับจ้องกันอยู่แบบนั้นเชิงวอน
เธอคงจะใจอ่อนอยู่หรอกหากไม่ใช่ตอนนี้ เพราะ. . . บอกแล้วใช่ไหมว่ามันเป็นบทลงโทษของเธอที่แทยอนพึงจะได้รับ
“รอวันอื่นนะคะที่รักเพราะตอนนี้ ฉันต้องได้เธอก่อน”
ไรท์ไม่ถนัดแต่งนี่แทเลยจริงๆนะ 55555
ติได้นะคะถ้าพลาดตรงไหน
อย่าลืมกลับไปคอมเม้นท์ให้เค้าน้าา (*≧∇≦*)
