NC SHADE 17

อ้า~ ร่างเปลือยเปล่าของแทยอนกำลังบิดเร้าอยู่บนเบาะด้านหลังของรถคันหรู โดยมีร่างของประธานสาวที่สภาพไม่ได้ต่างนั่งคร่อมเอวของเธออยู่ ข้อมือทั้งสองข้างถูกล็อกไว้กับกุญแจมือที่ห้อยลงมาจากราวจับเหนือประตู แผ่นหลังเปียกชุ่มลอยห่างจากที่วางแขนยามอกอิ่มถูกดูดดุนหนักหน่วงจนยอดอกสีระเรื่อชูชันขึ้นขืนสู้กับเรียวลิ้นร้อนที่ลากไล้ไต่ตวัดไปทั่วก้อนเจลลี่นุ่มหยุ่น ร่างกายชุ่มเหงื่อเต็มไปด้วยร่องรอยของการตีตราและบาดแผลจากฟันซี่คมที่ขบกัดไปทั่วเนินอกและหน้าท้องจนเลือดซึมออกมาจากรอย

ทิฟฟานี่กำลังลงโทษเธอ หนักเสียด้วย หล่อนลงแรงขบกัดหนักเบาไปตามร่างกายจนได้แผล ซ้ำเจ้าของร่องรอยก็ได้สร้างความกระสั่นจากการโลมเลียรักษายามกอบเก็บหยดเลือดนั้นอีก นิ้วเรียวของทิฟฟานี่ไล่ขึ้นจากข้อเท้าบางของคนที่ถูกพันธนาการอยู่ใต้ร่างอย่างเชื่องช้าพลันลิ้นร้อนก็ยังไม่ผละออกไปไหน ร่างบางกำลังทำให้เธอคลั่งยามหล่อนลากปลายนิ้วที่มีเล็บคมนั้นกรีดผ่ากลางรอยแยกที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำแห่งความใคร่หา ริมฝีปากล่างถูกซี่ฟันขบกัดไว้ยามหล่อนใช้ปลายนิ้วจี้ลงบนปุ่มกระสั่นพร้อมกับกดย้ำซ้ำยังเขี่ยวนไปมารัวเร็วเสียจนอยากจะระเบิดเสียงร้องหน้าอายออกมาให้เขาฟัง

“เธอเป็นของใคร” ทิฟฟานี่ผละใบหน้าออกมามองคนที่นอนหอบอยู่ใต้ร่างพร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระเส่า หยดเหงื่อพรั่งพรายออกมาจากทั่วทุกรูขุมขนตามอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้นของร่างกายทั้งๆที่เครื่องปรับอากาศภายในรถคันหรูนั้นก็ทำงานดีตามปกติของมัน  ถึงตรงจุดที่เธออยู่จะเป็นถนนสายหลัก แต่เพราะไหล่ทางตรงนี้ค่อนข้างเปลี่ยวและมีรถสันจรผ่านน้อยมาก มันจึงไม่เป็นอุปสรรค์ต่อเซ็กส์บนรถของพวกเธอสักเท่าไหร่  เรียวนิ้วยังคงไล่เขี่ยวนอยู่แบบนั้นแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะเข้าไปทักทายช่องทางตอดรัดภายในเลยแม้แต่น้อย หล่อนไม่รู้หรอว่ามันทรมานมากแค่ไหน?

รู้สิหล่อนรู้ เพราะเธอเองก็แกล้งทิฟฟานี่ไว้ไม่ใช่น้อยเหมือนกัน  แต่มันก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ? คนที่สมควรถูกแกล้งควรเป็นหล่อนมากกว่า ไม่ใช่เธอ ถึงกระนั้น เพราะข้อมือที่ถูกพันธนาการไว้ก็ส่งผลให้เธอทำอะไรหล่อนไม่ได้จึงต้องโอนอ่อนตามแบบนี้

“ฉะ ฉันเป็นของคุณ”

“ชื่อฉัน. . .” ถึงจะได้รับคำตอบที่หน้าพึงพอใจกลับมา แต่มันยังยังไม่มากพอสำหรับความต้องการของเธอ จงใจลงแรงไปที่จุดกระสั่นซ่านหนักๆเพื่อเร่งเร้าเอาคำตอบจากคนที่นอนกระสับกระส่ายใต้กาย

“ท..ทิฟฟานี่” ใบหน้าหวานเผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมาก่อนจะก้มลงไปกระซิบถามชิดริมหูที่มันเห่อร้อนจนขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยเสียงกระเส่าอีกครั้ง

“เธอเป็นของใคร”

“ฉันเป็นของคุณ” ครั้นคำตอบเดิมก็เรียกความไม่พึงพอใจให้กับเธออีกรอบ เขาบอกว่าเขาเป็นของคุณ คุณไหนล่ะ? ฉันชื่อคุณหรอ? ไม่ นั่นมันชื่อนายลูกครึ่งไทยหัวเถิกเจ้าของช็อปตุ๊กตามุ้งมิ้งไม่เหมาะกับหน้าตาที่ชอบเข้ามาเกาะแกะเธอต่างหาก ทิฟฟานี่กระทุ้งนิ้วเข้าไปอย่างรวดเร็วจนสุดโคนพร้อมกันถึงสามนิ้ว พร้อมกับเอ่ยเชิงตวาดเสียงลั่น

“บอกชื่อมา!!! / อ้า!! คะ คิมแทยอนเป็นของทิฟฟานี่ฮวัง” คนตัวเล็กครวญครางออกมาสุดเสียง ทิฟฟานี่เล่นแรง แรงเกินไป เกินกว่าที่เธอเคยเล่นกับหล่อนหรือกับใครที่ไหนเสียอีก ใบหน้าของหล่อนดูโกรธเกรี้ยวแต่วินาทีต่อมา คำตอบของเธอก็ส่งผลให้ประธานสาวเผยรอยยิ้มออกก่อนที่ร่างบางจะขยับข้อมือให้เป็นรางวัล

“แค่คนเดียว. . .  แค่ฉันคนเดียว”

“อื้อ~ แค่คุณคนเดียว”

“ปากของเธอเป็นของฉัน หูของเธอเป็นของฉัน ร่างกายของเธอเป็นของฉัน ใจของเธอเป็นของฉัน และทุกอย่างของเธอ เป็นของฉัน”

“อ้ะๆๆๆ ฟะ ฟานี่ ก. .กินมันที~” เสียงกระท่อนกระแท่นดังขึ้นหลังจากสิ้นคำกระซิบ ใบหูโดนเจ้าของคำพูดขบเม้มดูดดุนเสียจนกระสั่น  อกอิ่มที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกกำลังเรียกร้องให้เจ้าของเรียวนิ้วเลื่อนตัวขึ้นไปฉกฉวยกวาดชิมมัน บวกกับร่างกายของคนตัวเล็กที่แอ่นขึ้นมาพร้อมคำพูดเชิญชวนกำลังยั่วยวนให้ร่างบางโน้มกายขึ้นไปใช้ริมฝีปากจูบซับรอบๆฐานก้อนเนื้อนุ่มอย่างแผ่วเบา เป็นอีกครั้งที่ทิฟฟานี่ทำให้เธอคลั่ง เขาขยับข้อมือไม่หยุดหย่อนแต่ริมฝีปากจริตร้ายที่เฉียดไปเฉียดมาไม่ยอมครอบครองยอดอกของเธอต่างหากที่ทำให้ไรขนอ่อนลุกตั้งชูชัน

“ไปเลิกให้หมดไม่งั้นฉันจะฆ่าทุกคน”

“อ้าา~  อย่าไปยุ่งก็พวกนั้นเลย”

“ทำไม? เธอเป็นห่วงหรอ?”

“เปล่า อื้อ! คุณหยุดทำไมเนี่ย!” เสียงร้องประท้วงของร่างที่อยู่ข้างใต้พร้อมกับส่วนกลางลำตัวที่พยายามจะเด้งเข้าหากระแทกกระทันเรียวนิ้วที่อยู่ก็หยุดกึกคาช่องทางไว้แบบนั้นกำลังทำให้ทิฟฟานี่ได้ใจ ไม่บ่อยนักที่เธอจะได้แกล้งแทยอนแบบนี้ส่วนมากจะเป็นเขามากกว่าที่เป็นคนทำให้เธอดิ้นเร้าๆอยู่ในอ้อมแขน แต่รอบนี้กลับเป็นเธอที่เป็นผู้คุมเกมส์ไว้อย่างอยู่หมัด แทยอนจะไม่สามารถเอาคืนเธอได้หากเธอยังไม่ปล่อยเขา อีกอย่าง นี่เป็นบทลงโทษของเธอ แทยอนควรจะครวญครางทรมานให้สาสมไปเลยต่างหาก

“บอกมาก่อนว่าทำไมฉันต้องไม่ยุ่งกับพวกหล่อน” คนเอาแต่ใจ. . . นับเป็นอีกชื่นหนึ่งที่เธอขอตั้งให้กับประธานสาวหลังจากที่เธอพึ่งตั้งฉายาให้เขาว่า คนขี้หวง ไปหมาดๆ  สี่วันที่ไม่ได้เจอกันทิฟฟานี่ดูเปลี่ยนไปมากจริงๆใบหน้าสวยจัดดูซูบผอม ทั้งทรวดทรงองเอวที่ดูบางลงจนเกือบจะเท่าเธออยู่แล้ว ไหนจะน้ำหนักตัวที่เธอเองก็รู้สึกได้ยามหล่อนทิ้งกายลงบนหน้าขาของเธอ ไม่อยากจะคิดไปถึงสภาพคนที่บ้างานซ้ำยังเครียดเรื่องแฟนสาวอย่างหล่อนเลย ทิฟฟานี่คงจะโหมทำแต่งานทั้งวันทั้งคืนแถมยังไม่ยอมกินข้าวอีกเป็นแน่

“ก็อย่างน้อยพวกนั้นก็ทำให้ฉันรู้ไงว่าคนแถวนี้หวงของมากแค่ไหน” แทยอนอยากจะยกข้อมือขึ้นลูบไล้บนใบหน้าตอบนั้นเพื่อแผ่ความอบอุ่น แต่ก็ทำได้เพียงยื่นใบหน้าใสขึ้นเพื่อให้หล่อนสนองความต้องการของเธอโดยการโน้มใบหน้าหวานหยดลงมาป้อนจุมพิตแผ่วเบาริมฝีปากนุ่มหยุ่นของเด็กสาวขยับจูบนุ่มนวลแผ่ซ่านความโอนโยนครั้งแล้วครั้งเล่า แต่แล้วคนเอาแต่ใจกลับแปรเปลี่ยนมัน เรียวปากอวบอิ่มขบเม้มอีกทั้งยังดูดดุนริเริ่มก่อความกระสั่นขึ้นมาอีกระรอก เรียวมือที่เคยจับประครองเอวเล็กไว้ลูบไล้ขึ้นมาบีบนวดคลึงอกอิ่ม สองนิ้วเรียวคีบวนไปมาบนยอดอกสีระเรื่อเรียกเสียงครางฮือจากคนที่ตนกำลังมอบจูบร้อนแรงให้

เสียงหอบหายใจปนกับเสียงครางกระเส่าไม่อาจเรียกให้คนที่สติกำลังพร่าเบลอผละออกมาจากคนใต้ร่างได้เลย สองร่างยังคงป้อนจูบนัวเนียกันอยู่แบบนั้นอย่างไม่มีใครยอมใคร พลันนิ้วร้ายที่เคยหยุดแช่ไว้กลับมาขยับเนิบนาบอีกระรอก  ใบหน้าหวานยอมผละออกมาสูดลมหายใจที่เกือบจะหมดไปเสียเต็มปอดก่อนจะย้ายมันลงไปซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นของเด็กสาวเขาได้ขนลุกเล่น

“อ๊า! อ๊ะ อ๊ะ  ฟะ ฟานี่. . . อิ๊! อ่ะ โอ้วววววว~ สะ สุด สุดยอด. . .” เรียวนิ้วกระแทกกระทันใส่ช่องทางรักรัวเร็วขึ้นจนร่างเล็กครวญครางไม่ได้ศัพท์ สามนิ้วยังคงทำหน้าที่ของมันดังเดิมหากแต่เพิ่มเติมด้วยนิ้วหัวแม่มือที่เกลี่ยแยกกลีบเนื้อเข้าไปกดจี้แตะย้ำลงบนปุ่มกระสั่นที่บวมเปล่งขึ้นจนมันแข็งขืน

เสียงครางดังระงมไปทั่วคนรถเมื่อนิ้วเรียวสวยยังคงไม่หยุดที่จะสานสร้างความเสียวกระสั่นจนกายเล็กผวาเด้งสะโพกขึ้นสวนทางรับกับเรียวนิ้วที่คอยกระแทกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ริมฝีปากล่างของใบหน้าเยาว์ที่เชิดขึ้นถูกขบกัดไว้ยามเธอแลเห็นจุดหมายปลายทางอยู่เลือนลาง อกอิ่มถูกครอบครองตัวเจ้าของนิ้วซนอีกครั้ง ร่างบางตวัดลิ้นร้อนทั้งยังชุ่มชื้นไปมาบนเนินเนื้อนิ่มจนเกิดเสียชุ่มแฉะ ไม่ต่างกับเสียงที่ดังขึ้นยามเธอถอดถอนนิ้วออกมาจากช่องทางรักแล้วกระแทกมันกลับเข้าไปคืนอย่างรัวเร็ว

“อ๊ะๆๆๆๆๆๆ อื้มม~ ฟานี่ ระเร็วอีก อ๊า!!” ยอมทำตามคำสั่งแม้มันจะเป็นบทลงโทษของเธอ หากแต่เสียงครางหวานหูของคนตัวเล็กที่เอาแต่ครวญครางเรียงชื่อกันกำลังทำให้เธอไม่ไว้ แทยอนเซ็กซี่มากในสายตาเธอ แม้เขาจะถูกจัดอยู่ในฝ่ายกระทำ แต่ใช่ว่าหากพลิกตัวมาถูกกระทำเองจะไม่เร่าร้อนเสียเมื่อไหร่? แทยอนเองก็ร้อนแรงไม่ต่างจากเธอมากหรอก หากแต่ไม่บ่อยนักที่จะได้เห็นมุมแบบนี้ ก็บอกแล้วไง. . .  ปกติจะเป็นเธอมากกว่าที่นอนแทนที่เขาอยู่ในตอนนี้

นิ้วเรียวยังคงสอดใส่รัวเร็วเสียจนถี่ยิบไม่ได้มีท่าทีว่าจะหยุดหย่อนหากมีแต่จะเร่งความเร็วให้คนร่างเล็กตัวโยนอยู่แบบนั้น รอบนี้แทยอนแพ้ทุกทางให้กับทิฟฟานี่ ทุกทางจริงๆ เธอยอมแอ่นกายเพื่อให้หล่อนดูดดุนเสพสมกับอกอิ่มให้หนำใจ อีกทั้งยังส่งเสียงครางที่คิดว่าหวานหูพร้อมกับเอ่ยร้องเรียกชื่อหล่อนอย่างที่ร่างบางเคยบอกว่าชอบฟังมันมากขนาดไหน ทิฟฟานี่ชอบเสียงหวานของเธอไม่ต่างจากที่เธอชอบฟังเสียงครางหวานของหล่อน ที่ยิ่งได้ฟัง ก็ยิ่งอยากได้ยิน

“อ๊ะ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย~!!!!!” เสียงครางสุขสมแผดออกดังลั่นไปทั่วคันรถยามร่างบางพาคนตัวเล็กขึ้นไปแตะขอบสวรรค์ ร่างกายเกร็งกระตุกพร้อมกับภายในตอดรัดทั้งสามเรียวนิ้วจนทิฟฟานี่แทบจะขยับต่อไม่ได้  ใบหน้าหวานผละออกจากอกอิ่มก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นไปกดจูบแผ่วเบาลงบนขมับชื้นเหงื่อเป็นการปลอบประโลม ตอนนี้จิตใจแทยอนคงไม่ต่างจากลูกสุนัขที่โดนสุนัขตัวที่ใหญ่กว่าไล่หยอกเขย่าขวัญเลยแม้แต่นิด ริมฝีปากแห้งผากที่กำลังเผยอออกยั่วยวนให้เธอต้องกดจูบลงไปบนเรียวปากนั้นอีกรอบ

เรียวลิ้นชุ่มกำลังโลมเลียริมฝีปากซีดแห้งนั้นให้กลับมาชุ่มชื้นอีกรอบ เป็นครั้งคราวบ้างที่แทยอนจะแลบลิ้นออกมาแตะสัมผัสกับเรียวลิ้นของอีกคนอย่างยั่วเย้า

“ฉันอยากกอดคุณจัง”  คนตัวเล็กเอ่ยทันทีที่ผละริมฝีปากออกจากกัน  ดวงตาปรือขึ้นสบกับคนที่เอาแต่จับจ้องกันอยู่แบบนั้นเชิงวอน เธอคงจะใจอ่อนอยู่หรอกหากไม่ใช่ตอนนี้ เพราะ. . .  บอกแล้วใช่ไหมว่ามันเป็นบทลงโทษของเธอที่แทยอนพึงจะได้รับ

“รอวันอื่นนะคะที่รักเพราะตอนนี้ ฉันต้องได้เธอก่อน”

ไรท์ไม่ถนัดแต่งนี่แทเลยจริงๆนะ 55555

ติได้นะคะถ้าพลาดตรงไหน

อย่าลืมกลับไปคอมเม้นท์ให้เค้าน้าา (*≧∇≦*)